Als kleinen Vorgeschmack auf unser neues Stück im Folgenden der Text der Eröffnungsszene.

Alle Rechte liegen bei den Autoren.

 

 

 

1.  Akt

 

 

Links ist zu 2/3 Alois Schmitts Wohnzimmer, hinten ein Buffetschrank, links ein altes Radio vorne ein Tisch mit Stühlen. Rechts auf der Bühne ist der Heizungskeller, zu begehen mit 2 Stufen hoch und anschließend wieder runter. Im Heizungskeller sind Regale sowie ein Heizungskessel. Die beiden „Zimmer“ sind mit einer angedeuteten Wand abgetrennt, eine Tür mit Rahmen steht also quasi im „freien“. Links unterhalb der Bühne ist ein Modell von einem feudalen Schloss Geschmacksrichtung „Neuschwanstein“. Rechts der Bühne unterhalb steht eine Art Zusatzbühne mit Vorhang davor auf der zunächst eine Strandszenerie, dann ein dunkles Gefängnis aufgebaut werden kann.

 

Liesel, Alois und Lenchen sitzen im Wohnzimmer am Tisch und trinken Kaffee.

 

 

Lenchen:         Us Marlene hott alld schun wirrer de Dadsch. Willsde noch e Stick Kouche? Dott isst vill ze vill aus der Bix.

 

Alois:               Hey die Pfirsich sey doch aach aus der Bix, die gewe doch ach ka Kraft ieh de Orm.

 

Liesel:             Eysch muss gleich haam, eysch muss off de Klo.

 

Lenchen:         Willsde noch en Kaffee?

 

Alois:               Da leeft et doch noch mie!

 

Liesel:             Eysch hun extra die Wassertablette net genomme, weil ich net gänn beij annern Loi off de Klo gieh.

 

Lenchen:         Eysch waas  goonet worr ich monn koche soll...

 

Alois:               Ei, da mussde doch alt wirrer off det Dippe!

 

Liesel:             Dott Marlene, dott hott sich fier die Kisch beim Neckermann naue Iwwerfiereng bestallt. Di seyn goonet schroo. Su fäddische.

 

Lenchen:         Jo, ouer wenn mer se da hott, seyret emmer annerschs aus, wie om Bild.

 

Telefon klingelt. Lenchen nimmt ab.

 

Lenchen:         Lenchen und Alois Schmidt! Ach, Elsemarie! Ey sischer sey mer doo. Mir sey emmer do! Wu sonn mer da soss sei... Wott?... Jo, da kommt! Ouer Kaffee hun ich net genong, dott soon ich der grot!

 

Legt auf.

 

Alois:               Will dott Elsemarie en der Karl komme?

 

Lenchen:         Sey wonn hey wott ennerstelle – im Heizungskää.

 

Alois:               Dott daacht doch schun wirrer naut.

 

Liesel:             Ey dott wunnt doch mem Karl ieh Saus en BRAUS IM SCHWÄRE SCHLOSS, dott hott doch 48 Zimmer, doo muss dott doch wott ennerstelle konn...

 

Lenchen:         Etz woor et grot su schie, mer harre us su schie ennerhale.... etz kemmt der Krach schunt wirrer.

 

Liesel:             Hey, dott Hädda do owe, dott hott doch en Zeit lang Sammelbestellung gemoscht en do hun eysch mir mol su en Mantel bestallt. Dee wo su beige, ouer net su dunkel, mie su creme. Denn harr ich mer extra ieh Kurzgröße bestallt, do sey de Orme weng kirzer. Ouer wott soll ich soo? Wie dee koom, do woo de henne um Rick 20 Zentimeter ze lang en de Orme gout 15 Zentimeter en da herr eysch den ordlisch kirze musse. Da verliert de doch ganz de Fasson! Do hun ich en wirrer zerrick geschickt, kost jo naut.

 

Lenchen:         Na, dott herr ich da ach gedoh, wenn e net basst.

 

Liesel:             Du hun ich mer beim Horn in genomme, woo natürlich deurer.

 

Lenchen:         Ach, den hällbeige, denn de do uh hass?

 

Liesel:             Jo, de woo dott.

 

Alois:               Konne mer mol iwwer wott annerschs schwetze?

 

Es poltert aus dem Off.

 

Elsemarie:      (aus dem off) Kall, loos plus naut falle! Toot es zerprechlich!

 

Karl:                Mayo! Ich muss et jo irgendwie uhpacke!

 

Elsemarie:      Tou waas, wie ich et maane! Wenn et zerpchochen es...

 

Karl:                Da ess et im Arsch

 

Elsemarie strahlend mit ausgebreiteten Armen segelt hinein.

 

Elsemarie:      Ich pin wieter taa! Hapt ihr mich vermisst?

 

Karl mit Körben und Tüten auf.

 

Karl:                Gun Dach! Eysch gieh groot durch ieh de Heizungskäh!

 

Alois:               Wott horrer da loh?

 

Karl:                Gerill.

 

Elsemarie:      Ach tott es nur... tieser Klimpim ten mer net bchaucht, et es naut von Pelank! Tott sey Sache, tie musse mol kurzfrisdisch aus ter Poi, auslakern... su po Kleinteile, tie vertchie tie Luftfeuchtikkeit net weje ten Kaastherme. En tesweje muss tott mol hey pey ten aalen Ofen. Tee Hott jo su en Heiüpberschuss. Soss wätt tott feucht!

 

Alois:               Wott, wott?

 

Karl schleppt 1-3 Schachteln herein.

 

Alois:               En doot loo – wätt dott ach feucht?

 

Elsemarie:      Wätt aach feucht.

 

Lenchen:         En dott loo?

 

Elsemarie:      AACH FEUCHT!